ADVENTURE TIMES nr. 6 September 2021

In dit nummer o.a. verslagen van Waddentocht 2021, Bushcraftweekend 2021, Kanoweekend Biesbosch 2021 en Mini-Adventure race 2021 en een link naar het programma 2022 van Hiking & Adventures.

VOORWOORD

De laatste Adventure-Times verscheen alweer bijna een jaar geleden. Het Corona-virus maakte het onmogelijk om reizen te organiseren. Dus waren er geen -recente- verslagen van onze avontuurlijke reizen en moesten we ook toezien hoe ons programma telkens weer werd afgeblazen. Gelukkig is er in de afgelopen periode weer het een en ander mogelijk geweest, iets wat we met twee handen hebben aangegrepen. Verslagen van een aantal van deze reizen en evenementen vind je in deze uitgave. Hopelijk zet dat ook jou aan om -weer- aan onze activiteiten deel te nemen. Op de websites van Adventure-Times en Hiking & Adventures is inmiddels weer een programma aan reizen en evenementen te vinden voor 2022, waarvoor je je nu kunt inschrijven.

Opvallend natuurlijk is de nieuwe jas waarin het magazine nu is gestoken: van een gedrukt boekje naar een geheel digitale uitgave. De politiebonden hebben besloten hun magazines/nieuwsbrieven per mail aan hun leden te gaan sturen en daar past Adventure-Times zich graag bij aan. Het is wellicht even wennen, maar wij denken onze berichten ook op deze wijze prettig onder jouw aandacht te brengen.

Zonder onze adverteerders, die lang niet allemaal alleen een commercieel doel nastreven, zou Adventure-Times niet kunnen worden uitgegeven. Kijk daarom even naar de bedrijven en instanties die de politie een warm hart toedragen. Adverteerders, bedankt!

WADDENTOCHT 2021

Terschelling 17-9
De Willem de Vlamingh vertrok om 10.05 uur uit de haven, windkracht 4 op zee dus er stond een stevig briesje. Half bewolkt en een prima temperatuur. Op het achterdek was het uitzicht over het wad prachtig. Een oud 2 en 3 masterschip dachten daar ook zo over. Na een tocht van bij 2 uur kwamen we op Terschelling aan. De bus bracht ons naar de camping in Lies. Daar konden we onze rugzakken neerzetten terwijl de chauffeur op ons wachtte.
Door naar Oosterend voor de lunch. Daarna werd het tijd om een stukje te lopen. Eerst langs de prachtige Waddenzeekant en vervolgens de oversteek via berkenbossen en heidevelden naar het Noordzee strand. Wat een prachtige natuur, veel vogels om ons heen. We spraken een oude boer die vertelde ons dat de vogeltrek begonnen was en in de eendenkooien deze vogels tot rust kwamen.
Langs het hartbreak hotel naar paal 16 waar we landinwaarts liepen naar het plaatsje Lies. Daar werden we opgewacht door ons gastvrouw en -heer, Tanja en André van camping Jelle’s Plak. Tanja is een geweldige kokkin die een heerlijke pastamaaltijd voor ons op tafel zette. Daarna nog even tijd voor koffie, een plaatselijke juttertje (kruidendrank) en mooie verhalen. Toen werd het tijd om de slaapzak op te zoeken. Heerlijk stil met sterren aan de hemel. Na een goede nachtrust werden we op tijd gewekt door de haan.

Zilte zoute tranen, sta niet stil maar dans je dag, vier het leven, dankbaarheid, verzandt plots in een schaterlach.

Terschelling/Vlieland 18-9
Na een heerlijk ontbijt met verse eieren, kaas van het eiland, vers gebakken brood en lekkere sterke koffie was het tijd om weer een stuk te gaan lopen. Het duurde even voordat het hele team zover was, maar dat mocht de pret niet drukken. Via de cranberryvelden, door het bos naar een uitkijkpunt met zicht over de Midlands, naar een recreatiemeer waar we onze lunch konden opeten. Daarna verder langs de oude Duitse bunkers die deel uitmaakten van de Atlantic wal naar het dorp West Terschelling. Aan de voet van de Brandaris een terrasje gepakt om de lokale cranberrytaart te proeven.
Met de snelle boot voeren we daarna naar Vlieland. Wat een supersnelle ervaring.
Op camping Stornemelk hebben we ons kamp opgeslagen en een pastamaaltijd gegeten in het restaurant. Voldaan kroop iedereen zijn slaapzak in.

Leef het ritme van de zee zonder het tikken van de tijd.

Vlieland 19-9
Vandaag op tijd opstaan, de tentjes inpakken, een reepje als ontbijt en voor iedereen een kop koffie met de jetboil gezet. De bus ging namelijk vroeg naar het Posthuys. Daar koffie met lokaal gebak. Lopen langs het vogelnatuurgebied en vervolgens over het strand naar naar het reddingshuisje uit 1890. Deze enorme zandvlakte wordt ook wel de Sahara van het Noorden genoemd, leefgebied van vele vogels maar ook militair oefenterrein. Onderweg nog het skelet van een aangespoelde bruinvis gezien.
Het reddingshuisje lag vol met allerlei aangespoelde spullen afkomstig uit vele landen. Van ski’s tot boeien, surfplanken, kledingstukken, kinderspeelgoed en zelfs kunstgebitten. Kort na ons kwam er een groep die van hun gids uitleg kreeg over de vele aangespoelde goederen. En de vondst van de kunstgebitten had een reden vertelde hij, namelijk zeezieke toeristen die over de reling gingen hangen. Verdere details zal ik besparen.
Daarna oversteken naar de Waddenzee kant. Bij de oude houten steiger werden we opgepikt door kotter De Vriendschap en overgezet naar Texel. Het was daarna nog 4 km lopen naar de camping in de Sluftervallei. Een prachtige rustige camping waar het heerlijk rustig was.

Ik laad mijn hart vol Waddenzee, een beetje stiekem, zonder vragen. Ik neem een beetje Vlieland mee, zoveel als ik kan dragen.

Texel 20-9
Ons grootste Waddeneiland. Tsja en hoeveel Waddeneilanden zijn er eigenlijk. André op Terschelling vertelde ons dat er in totaal van klein tot groot 61 waddeneilanden zijn die van ons land tot voor de kust van Denemarken lopen.
Na het ontbijt werd het lopen naar De Koog door de Sluftervallei waar schapen en Schotse Hooglanders liepen. Tijd voor de lunch in het bluescafé, een gezellige plek om even bij te komen. Daarna door de bossen naar Loodsmansduin waar we de tentjes hebben opgezet voor de laatste nacht.
In restaurant Paal 2.3 werd die avond een heerlijk diner geserveerd en praatten we na over al onze belevenissen op de drie eilanden. We hebben genoten van al het moois wat we onderweg zagen, de mooie verhalen die we deelden en het mooie weer wat we hebben gehad.

Onder ieder dagverslag staat een gedicht dat door bandafdrukken van de toeristen vrachtwagens steeds wordt achtergelaten op het strand.

Wat de diepste indruk maakt werd door water aangeraakt, door geen mens gestoord neemt de zee het laatste woord.

BUSHCRAFT WEEKEND BENTVELD 2021

Op vrijdagavond begon het, het bushcraftweekend voor ouder en kind.
We hadden een mooi terrein uitgekozen. Midden in het glooiende duinlandschap met struiken en bomen werden de tenten opgezet. Een enkeling durfde het aan om de eerste nacht al onder een tarp te slapen.

Het grote vuur dat het hart zou worden van dit weekend werd aangemaakt. Grote dikke takken erop en dan maar aansteken. De fik erin! Maar dat ging niet zo makkelijk ontdekten de kinderen. Morgen gaan we aan de slag met vuur maken vertelde de begeleider. Dan leer je hoe je snel een goed vuurtje kan maken om te koken of je aan te warmen. Na een soepje van het kookvuur met broodjes gingen we allemaal lekker slapen. Vroeg op voor de liefhebbers: vogels kijken en luisteren en we zagen ook een damhert. Ontbijt met gebakken eieren van het vuur.

De volgende dag werden de messen uitgedeeld; een van de belangrijkste gereedschappen in bushcraft. Hoe ga je veilig om met een scherp mes? Een belangrijke instructie volgde. Daarna gingen we op verschillende manieren vuur maken. Maar eerst flink veel hout snijden -met de snijtechnieken die we net hadden geleerd- want wat heb je aan je eerste kleine vlammetje als je geen goede brandstof hebt? Met de firesteel en de vuurslag (de aansteker van heel vroeger) werden verschillende vuurtjes gemaakt. En ook met de vuurboog gingen we aan de gang: vuur maken door wrijvingswarmte. We deden nog veel meer. Hoe maak je een heel stevig touw van brandnetels? En er werden pijlen gemaakt met echte ganzenveren en hout van de hazelaar.

Inmiddels was het tijd geworden om het diner voor te bereiden, twee heerlijke stoofpotten uit de Dutch oven; één met vlees en één met Italiaanse groenten. Hoeveel warmte heb je nodig? Moet de kookpot iets hoger of lager boven het vuur? Even roeren, wachten. Buiten koken op een houtvuur is oefening in pure mindfullness.

De volgende dag was er een rondwandeling met uitleg over de natuur in het duinlandschap. Waaraan kan je een eik herkennen? Wat kan je doen met een meidoorn? Welke planten kan je gebruiken? Wat voor soorten roofvogels zijn er? De kinderen kregen een kompas en uitleg over hoe je die moet gebruiken om te navigeren. In de middag was er een navigatie route door het duinbos. Onderweg moesten de deelnemers een aantal vragen beantwoorden over wat ze hebben geleerd over vuur maken, geneeskrachtige planten, vogels en knopen.

Het einde van het weekend kwam in zicht. De tenten werden ingepakt en uiteindelijk werd ook het vuur gedoofd. De kinderen kregen een certificaat. Moe van alle indrukken maar voldaan ging iedereen weer naar huis.

PROGRAMMA 2021-2022

Ons programma komt langzaam op gang, mede doordat er nog vele onzekerheden zijn met betrekking tot de Corona-maatregelen in diverse landen. Met name buiteneuropese reizen leveren nog vele vraagtekens. Dat betekent dat onze reizen en evenementen vooralsnog beperkt blijven tot de landen waarvan we een grote mate van zekerheid hebben dat de reizen doorgang kunnen vinden. Zodra er meer mogelijkheden en zekerheden komen, zullen wij ons programma weer uitbreiden naar meerdere landen. Houd de agenda’s op onze websites in de gaten:
https://www.hiking-adventures.nl/agenda-2019 of
https://standexmedia.nl/nl/adventure-times-magazine
Hier vind je ook welke tochten wanneer plaatsvinden met een korte omschrijving, de duur en hoe je hieraan kunt deelnemen.

KANOWEEKEND BIESBOSCH 2021

Vrijdagochtend, de rand van de Biesbosch, de jachthaven in Hank. Nationaal Park De Biesbosch is een beschermd natuurgebied, unieke rivierdelta en het grootste zoetwatergetijdengebied van Europa. Land van wilgenbossen, eilanden en kreken. Het zoetwatergetijdengebied van De Biesbosch is een
zeldzaam fenomeen.

Twintig deelnemers stonden te trappelen om twee aan twee in de Canadese kano’s te stappen om dit unieke natuurgebied met eigen ogen te beleven. Het Kanoweekend ging beginnen! Veel spullen werden ingeladen, de ene boot kwam wat dieper te liggen dan de ander (bier? hout voor op het kampvuur?). Het was even wennen aan de balans en de peddelslag maar al snel had iedereen het ritme te pakken.

Ongeveer 16 km peddelen stond vandaag op het programma. Eerst naar het noorden, via de Bevert naar het westen, uitrusten op een eilandje en over brede en smalle watertjes naar onze eindbestemming, de punt van het eiland de Vischplaat. Vlak achter de dijk konden we onze tentjes opzetten. Terwijl een paar deelnemers nog een duik namen in het water, waren anderen al bezig om het vuur aan te krijgen dat de hele avond gezellig zou branden.
Opeens was er een hees gefluister van een zwemmer; “een bever! Vlak bij de kano’s!”. Hij wees naar een plek achter de dijk. Snel maar behoedzaam
kwamen vrijwel alle deelnemers kijken. Inderdaad, daar zat een bever in het gras. De meest beroemde Biesboschbewoner, de trots van De Biesbosch en het grootste knaagdier van Europa! Hij of zij bleef rustig zitten, knabbelde wat aan wat kruiden en struikjes. Een heel bijzondere ontmoeting.

Na een rustige nacht waren we klaar voor een volgend stuk op de wateren van de Biesbosch. Dit keer ongeveer 18 km. Maar nu ging de tocht ook door mini-stroompjes met heel veel riet, we moesten ploeteren om erdoor te komen. Een echt jungle-avontuur, en dat gewoon in Nederland.
Uiteindelijk kwamen we op zondagmiddag weer terug bij de jachthaven in Hank. Het was een prachtige tocht. Als je in de Biesbosch bent, vergeet je dat je in Nederland bent.

FJÄLLRÄVEN CLASSIC 2021

“Trots en dankbaar, nieuwe stappen, nieuwe doelen, grenzen verleggen, herstel.” Een kleine greep uit eigen bewoordingen van de deelnemers Fjällräven Classic 2021. Na een voorbereiding van anderhalf jaar hebben veertien collega’s met PTSS, burn out of ander (mentaal) letsel 110 kilometer gewandeld door Zweeds Lapland op weg naar herstel. Een gedenkwaardige prestatie. Op de tocht gingen drie collega’s als begeleiding mee. Deze reis is mogelijk gemaakt door de eenheden Den Haag, Noord-Holland en Oost-Brabant.

Na ruim anderhalf jaar wachten, trainen en duimen gaan we op 10 augustus dan echt op weg naar Zweden. Nadat iedereen afscheid heeft genomen van zijn geliefden en een mooi woordje van Paul van Musser gaan wij als groep het grote avontuur tegemoet! In het hotel in Stockholm kan iedereen ontspannen met een hapje en drankje. Vanaf dat moment vormen wij echt een hechte groep. De volgende dag kunnen we genieten van een dagje in deze prachtige stad.

Na een korte nacht vertrekken we naar het vliegveld om noordelijker, naar Lapland, te vliegen. In Kiruna krijgen we ons startbewijs en kunnen we onze rugzak voor de laatste keer checken. We rijden met de bus naar het startpunt. Daar zetten we onze tentjes op en na een laatste briefing en drankje kruipen we vroeg in onze slaapzak. Morgen is het vertrek.

Dag 2: Vrijdag om 6.30 uur gaat de wekker zodat wij om 8 uur als allereersten kunnen vertrekken. Na de eerste stempel in ons wandelpaspoort en de nodige foto’s bij de start begint het wandelavontuur dan echt! De eerste stappen nog wat onwennig, op andere ondergrond dan gewend en met toch best een zware rugzak. Het begint redelijk vlak, maar al snel komen de keien. Nog niet wetende dat we die tot het einde van de tocht moeten trotseren! We lopen tussen bomen, over beekjes en langs prachtige vergezichten. Hoe verder we lopen, hoe hoger we komen en hoe minder begroeiing er is. Na een prachtige eerste wandeldag komen we aan bij onze overnachtingsplek. Midden in de natuur met een prachtig uitzicht. Er is hier helemaal niets, alleen maar prachtige natuur en rendieren in onze achtertuin.

Na een fris nachtje gaan we op pad. Via een prachtige wandeltocht komen we aan bij een camping. Hier is een klein winkeltje en een wc. Nou ja, wc… een plank met een gat erin! Nadat we onze tenten hebben opgezet en eten hebben gekookt (lees: water koken, in een zakje gevriesdroogd eten schenken en laten wellen) is het bedtijd. Het blijft gek dat het bijna niet donker wordt 's nachts.

Dag 3 breekt weer vroeg aan. We raken gewend aan ons ritme, wakker worden, tent inpakken, ontbijten en op pad. Vandaag zullen we de Tjäktjapas over gaan. Dit wordt een stevige klim waarbij we op 1140 meter uitkomen! Dit is het hoogste punt van onze tocht. De klim is pittig, maar iedereen komt boven. En we werden beloond met een heel mooi uitzicht! Het was ook voor velen van ons een emotioneel moment. De omgeving, de inspanning, de stilte en geen contact hebben met de buitenwereld doen een hoop. Aan het einde van de dag is het erg fris en na het eten zoeken we dan ook meteen ons tentje op.

Dag 4, het is nog steeds fris en mistig. Gelukkig breekt in de middag de zon door. We blijven genieten van de mooie natuur en schelden op de eeuwige keien. Na een dag bikkelen, met toch wel wat pijnlijke voeten inmiddels, komen we aan bij de stempelpost van deze dag. Daar staat ons een aangename verrassing te wachten. Verse pannenkoeken met jam en slagroom!

Hierna is het nog een uurtje wandelen naar onze laatste overnachtingsplaats. We komen uit bij een camping aan een prachtig meer! Nadat we ons tentje voor de laatste keer hebben opgezet, nemen we een duik in het koude meer! Zo lekker om na de afgelopen dagen je even te kunnen afspoelen! We sluiten deze dag af met een drankje en delen we onze ervaringen van de tocht. Dit doen we met een lach en een traan. De conclusie is dat we vele doelen hebben gehaald en vele grenzen hebben verlegd. We zijn trots op onszelf en elkaar. We zijn dankbaar dat we deze kans hebben gekregen.

Dag 5 En dan breekt toch echt de laatste dag van de tocht aan. Met een dubbel gevoel pakken we voor de laatste keer onze rugzak in. Aan de ene kant zijn we blij als de tocht klaar is en we weer naar huis mogen, aan de andere kant gaan we de natuur en de mensen om ons heen missen! We komen steeds dichter bij de finish in Abisko. Het laatste stuk lopen we met zijn allen. Hoe dichter we bij de finish komen, hoe meer de emoties toenemen. En ineens zien we dan echt de vlaggen van de finish! We lopen onder een luid applaus van toeschouwers en mensen die al gefinisht zijn onder de poort door. En dan komt bij ons allemaal de ontlading…WE DID IT!

Voor iedereen hebben onze topbegeleiders een mooi woordje en we krijgen de medailles opgespeld. Daarna is het tijd om het thuisfront te bellen. Wat is het fijn om weer te kunnen bellen na een paar dagen geen contact. We sluiten deze geweldige tocht af met een klein feestje op het terrein en mogen dan heerlijk slapen in een echt bed!

Na een lange reisdag komen we aan op Schiphol waar we allemaal feestelijk worden onthaald. Deze prachtige ervaring hadden wij niet willen missen! Dankbaar dat we deze kans kregen. En blij met onze kanjers van begeleiders!’

LAATSE EDITIE MINI-ADVENTURE RACE

In het weekend van 10 en 11 september was we de 12e editie van de Mini Adventure race.

Proloog
10 september 2021, een warme vrijdagmiddag. Prima weer voor een rondje zwemmen in de Vinkeveenseplassen. Na registratie van de teams en een korte instructie van Micha gaan de teams om 14:00 van start. Vanaf het zwembad in Mijdrecht snel op de fiets naar het leukste stuk van vandaag. Fietsen op de grond of tegen elkaar aan, zwemvesten aan en rennend het water in. Het is niet heel ver zwemmen naar het eerste eilandje, maar hierna volgt nog een eilandje. En nog een. Alles bij elkaar 17(!) eilandjes te gaan en al met al dus ook een flink stuk zwemmen. Telkens weer die kant op klimmen geeft een extra uitdaging. Vervolgens met natte kleren weer de fiets op en terug racen naar het zwembad. De eerste 30 koppels gaan na de finish in de fuik van de Elite klasse. Zaterdag wacht hun een paar kilometer extra plezier.

Wanneer iedereen binnen is, worden de fietsen op de auto’s geladen en gaat het naar familiecamping Vogelenzang, direct aan de duinen in... Vogelenzang. Er is voldoende plek voor de tentjes en na een verfrissende douche staat er een uitgebreid Chinees buffet te wachten met alles wat daarbij hoort: bami, nasi, foe-yong-hai, saté, tofu, sambal, kroepoek en nog veel meer. Ook de energiedrankjes, cola en sinas smaken prima. Met volle buik gaan we slapen en herstellen we voor de komende actieve dag.

Race
Zaterdag om 7:00 wacht ons het ontbijt. Er is voldoende over voor wat lunchpakketjes voor onderweg en om 9:00 stipt gaan de ca 40 koppels ‘Challengers’ van start. Om 9:15 volgen de 30 koppels ‘Elite’. Een mooie ‘opwarming’ van 7km (Elite 11km) hardlopen door de duinen bij Vogelenzang. Rond 9:30 waren de eersten weer terug. Tijd voor wat denkwerk want de route van vandaag moet worden ingetekend op de kaart. Later blijkt dat sommige deelnemers de route kennelijk nog niet lang genoeg vinden. Zij pakken hier en daar een korte (of vrij lange...) omweg. 5 minuten extra kaartstudie had een paar koppels tot misschien wel anderhalf uur zwoegen kunnen besparen. Hoe dan ook, iedereen weet de verschillende checkpoints rond Bloemendaal, Haarlem, Hoofddorp en Zandvoort prima te vinden.

Na het intekenen gaat het per ATB (tussen een paar flinke regenbuien) door de duinen en over het strand richting het markante ‘Kraantje Lek’. Hier lopen we met de fiets op de nek een forse duin op. Vervolgens mag de Elite hier een extra rondje door de duinen van Bloemendaal ATB-en. De Challengers rijden direct door naar de binnenstad van Haarlem.

Aan het Spaarne stappen we over op de kano. We navigeren dwars door de binnenstad en via wat buitenwijken kanoën we de stad uit. Nu gaat het te voet weer terug naar de instapplaats. Op de schietbaan krijgen we voor elk schot bonus-minuten. 2 perfecte scores kunnen zo 100 minuten tijdwinst opleveren! Dat vraagt opperste concentratie en enkele koppels schieten 70-80 minuten tijdswinst bij elkaar.

Vervolgens is het tijd voor een rondje steppen. Bij een hoge heuvel wacht een pittige opdracht: een zware ‘boem’ (deurrammer) moet een aantal keren de heuvel op-en-af worden gedragen. Vervolgens weer terug naar de binnenstad waar onze fietsen wachten. Het laatste stukje terug naar de finish en we hebben de calorieën van het Chinese diner van de vorige avond ruimschoots verbrand.

Afscheid
Zo namen we op een mooie manier afscheid van de Mini Adventure Race. Afscheid, want dit was (in elk geval voorlopig) de laatste editie. De komende jaren gaan we onze energie richten op het organiseren en begeleiden van -meer- avontuurlijke reizen.

Het team van Hiking en Adventures, de vele vrijwilligers die de afgelopen jaren enthousiast hebben meegewerkt en de honderden sportieve, enthousiaste en soms erg fanatieke deelnemers die we hebben mogen begroeten kijken terug op een aantal mooie Adventures!

Tot ziens bij een van onze andere avonturen!